Tu quidem reddes;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. At iste non dolendi status non vocatur voluptas. Duo Reges: constructio interrete. Et harum quidem rerum facilis est et expedita distinctio. Quid nunc honeste dicit? Ut optime, secundum naturam affectum esse possit. Tria genera bonorum; Idemne potest esse dies saepius, qui semel fuit? Non autem hoc: igitur ne illud quidem.

Nam diligi et carum esse iucundum est propterea, quia tutiorem vitam et voluptatem pleniorem efficit.

Utilitatis causa amicitia est quaesita.

Hic ego: Pomponius quidem, inquam, noster iocari videtur, et fortasse suo iure. Tum Piso: Atqui, Cicero, inquit, ista studia, si ad imitandos summos viros spectant, ingeniosorum sunt; Hoc enim constituto in philosophia constituta sunt omnia. Compensabatur, inquit, cum summis doloribus laetitia. Scientiam pollicentur, quam non erat mirum sapientiae cupido patria esse cariorem. Iam quae corporis sunt, ea nec auctoritatem cum animi partibus, comparandam et cognitionem habent faciliorem. Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit. Idemne, quod iucunde? An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod.

Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum.

Themistocles quidem, cum ei Simonides an quis alius artem memoriae polliceretur, Oblivionis, inquit, mallem. Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit? Quis enim est, qui non videat haec esse in natura rerum tria? Videsne quam sit magna dissensio? Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur. Nihil enim iam habes, quod ad corpus referas; At coluit ipse amicitias. Bork

At vero Epicurus una in domo, et ea quidem angusta, quam
magnos quantaque amoris conspiratione consentientis tenuit
amicorum greges! quod fit etiam nunc ab Epicureis.

Num igitur dubium est, quin, si in re ipsa nihil peccatur a
superioribus, verbis illi commodius utantur?

Illa videamus, quae a te de amicitia dicta sunt.
At cum de plurimis eadem dicit, tum certe de maximis.
Quis est tam dissimile homini.
Itaque rursus eadem ratione, qua sum paulo ante usus, haerebitis.

Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant.
Minime id quidem, inquam, alienum, multumque ad ea, quae quaerimus, explicatio tua ista profecerit.
Solum praeterea formosum, solum liberum, solum civem, stultost;

Scrupulum, inquam, abeunti;: Quid, cum volumus nomina eorum, qui quid gesserint, nota nobis esse, parentes, patriam, multa praeterea minime necessaria?
Bork: In his igitur partibus duabus nihil erat, quod Zeno commutare gestiret.
Tenent mordicus.: Et ego: Piso, inquam, si est quisquam, qui acute in causis videre soleat quae res agatur.
Sed videbimus.: Quis Pullum Numitorium Fregellanum, proditorem, quamquam rei publicae nostrae profuit, non odit?
Immo alio genere;: Cuius similitudine perspecta in formarum specie ac dignitate transitum est ad honestatem dictorum atque factorum.
Explanetur igitur.: Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt.